Συνεχής ανανέωση blog

Ποστάρω μετά από 9 μήνες, και είμαι καλά.

Η φίλη μας η Μάχη

Είναι έμπνευση! :p

Spray on canvas

Του μπαμπά μου ο δρόμος

Έχει τύχει πολλές φορές να περπατάω και να θέλω να κλοτσήσω με τόση δύναμη τον μπροστινό μου που προχωρά με ταχύτητα σαλιγκαριού, που θα κάνει κάνα μήνα να ξαναπερπατήσει. Ναι, μιλάω γι' αυτούς που νομίζουν το πεζοδρόμιο είναι ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ. Ε λοιπόν ήρθε η ώρα να αποκτήσουν και αυτοί το δικό τους άρθρο.

O πιάνω όλο το πεζοδρόμιο

Πρόκειται για την πιο συνηθισμένη και πιο εκνευριστική κατηγορία. Ο πιάνω όλο το πεζοδρόμιο συνήθως κυκλοφορεί με παρέα 2-3 ατόμων, σε πλήρη διάταξη, ώστε να μην υπάρχει περιθώριο να χωθείς ανάμεσα από τους βαριεστημένους όγκους τους και να περάσεις. Είναι αναίσθητος σαν βόδι και δεν τον νοιάζει τι συμβαίνει πίσω από την πλάτη του.Πολλές φορές δε, κυκλοφορεί με ψώνια, ΠΟΛΛΑ ΨΩΝΙΑ στα χέρια του, ώστε να κάνει την προσπέραση ακόμα πιο αδύνατη.

Τον βρίσκεις: Σε στενά κυρίως πεζοδρόμια, ή όπου υπάρχει συνωστισμός.

Αντιμετώπιση: Ο soft τρόπος για να προσεγγίσεις και να αντιμετωπίσεις τον πιάνω όλο το πεζοδρόμιο είναι να κολλήσεις κυριολεκτικά πίσω του, τόσο ώστε να αισθανθεί την βρώμικη αναπνοή σου και να γυρίσει και στην καλύτερη να σου αφήσει λίγα εκατοστά ώστε να περάσεις.

Ο hardcore-σκληρό πορνό α-λα Τέρενς Κουίκ τρόπος είναι να τον αποφύγεις σπρώχνοντάς τον προς το πλάι. Εάν θέλεις να δείξεις πως έχεις τρόπους, μπορείς να το κάνεις με στιλ και με ύφος "βιάζομαι-πολύ-βρε-αδερφέ-γιατί-έχω-καθυστερήσει-και-με-εμποδίζεις". Αν πάλι δεν σε ενδιαφέρει το τι λένε οι άλλο για σένα, μπορείς να τον προσπεράσεις γρήγορα σπρώχνοντάς τον ελαφρώς δείχνοντας πως βιάζεσαι, αλλά μόλις τον προσπεράσεις να συνεχίσεις να περπατάς αργά.


Ο έχω γκόμενα

Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν τα ζευγάρια, που περπατούν αγκαλιασμένα, διεκδικώντας και αυτά το δικό τους κομμάτι δρόμου. Είναι από τις πιο ακίνδυνες κατηγορίες, καθώς δεν τους αφορά τόσο το να σε εμποδίσουν, αλλά το πώς ΔΕΝ θα ξεκολλήσουν ο ένας από τον άλλον. Είναι μάταιο και επικίνδυνο να προσπαθήσεις να περάσεις ανάμεσά τους, ειδικά σε διαβάσεις όπου κινδυνεύεις σοβαρά να γίνεις χαλκομανία από τα αυτοκίνητα που είναι έτοιμα να ξεκινήσουν.

Τους βρίσκεις: Σε ήσυχα δρομάκια, μπροστά από βιτρίνες και γενικά όπου δεν έχει πολύ κόσμο.

Αντιμετώπιση: Στις περισσότερες περιπτώσεις προσπερνιούνται εύκολα και μόλις τους περάσεις για κάποιον ανεξήγητο λόγο αφού σε προσέξουν κοιτιούνται, χαμογελούν και φιλιούνται. Σιχαμένοι.

Ο παππούς

Φυσικά και οι παππούδες δε θα μπορούσαν να λείπουν από ένα άρθρο σαν κι αυτό. Περπατούν πιο αργά και από την καθυστέρηση και με το παραμικρό σταματούν για να παρατηρήσουν οτιδήποτε δεν τους αρέσει ή τους τραβήξει την περιέργεια, όπως ενοικιαστήρια, κηδειόχαρτα, κουδούνια πολυκατοικιών, γυναίκες με τα βυζιά και τα μπούτια έξω σιγοβλασφημώντας μέσα από τα λίγα δόντια που τους έχουν μείνει. Ο παππούς μπορεί να είναι εφοδιασμένος με μπαστούνι, το οποίο στις περισσότερες περιπτώσεις χρησιμοποιεί για να διώχνει σκουπίδια από το δρόμο του, να αναποδογυρίζει διαφημιστικά φέιγ-βολάν που βρίσκονται κάτω και να το χτυπάει στην είσοδο των καταστημάτων που μπαίνει για να κάνει αισθητή την παρουσία του.

Τους βρίσκεις: Παντού, αλλά πριν τις 9 το βράδυ και όχι 2-4 το μεσημέρι.
Αντιμετώπιση: Η προσπέραση του παππού δεν είναι δύσκολη, πρέπει όμως να είναι γρήγορη, ώστε να μην του αφήσεις περιθώρια να σε παρατηρήσει καν. Σε διαφορετική περίπτωση όλο και κάτι δεν θα του αρέσει πάνω σου, θα κοντοσταθεί στη μέση του πεζοδρομίου και θ' αρχίσει να κατεβάζει καντήλια χαμηλόφωνα καθώς εσύ απομακρύνεσαι.


Ο έχω ομπρέλα

Ο έχω ομπρέλα εμφανίζεται τις βροχερές ημέρες κυρίως, αλλά κάποιες τελειωμένες γριές και τις πολύ ζεστές ημέρες του καλοκαιριού στις μεγάλες πόλεις. Ο έχω ομπρέλα ζει στο δικό του κόσμο από τη στιγμή που πιάσει στα χέρια του την ομπρέλα, και μπορεί να γίνει ιδιαίτερα επικίνδυνος για ανυποψίαστους περαστικούς που βρεθούν στο διάβα του. Σε μεγαλύτερα level διαθέτει upgraded skills που μπορούν να σου βγάλουν το μάτι με συνοπτικές διαδικασίες. Ως σωστά εκπαιδευμένος στρατιώτης, ο έχω ομπρέλα δεν εγκαταλείπει ποτέ το όπλο του, ακόμα και αν ρίχνει 3 ψιχάλες το λεπτό.

Τον βρίσκεις: Κάτω από μέρη που δεν πιάνει η βροχή, όπως καμάρες, βεράντες, κιόσκια κλπ. ΤΙ ΝΟΜΙΖΕΣ, ΠΩΣ ΤΗΝ ΟΜΠΡΕΛΑ ΤΗΝ ΕΧΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΒΡΕΧΕΤΑΙ; ΑΜ ΔΕ. ΓΙΝΕ ΜΟΥΣΚΕΜΑ ΤΩΡΑ.
Αντιμετώπιση: Μόνο με ομπρέλα. Αλλιώς μην το σκέφτεσαι καν, άλλαξε πεζοδρόμιο, μείνε στο σπίτι μέχρι να βγάλει ήλιο.


Ο mp3ς

Ο mp3ς (προφέρεται εμ-πι-θρής) είναι στις περισσότερες περιπτώσεις νέος σε ηλικία, που εφοδιάζεται με τη μαγική αυτή ανακάλυψη των γιαπωνέζων ώστε να μην ακούει την κάθε θειά που φωνάζει στο δρόμο λες και βρίσκεται στο χωριό της και μαζεύει τις κότες. Ωστόσο οι περισσότεροι το παρακάνουν, γιατί είναι και λίγο style εδώ που τα λέμε το να περπατάς και να ακούς μουσική, και βάζουν την ένταση σε επίπεδα κώφωσης, ώστε να μη χάνουν ούτε νότα ακόμα και σε περίπτωση που περάσει δίπλα τους μια νταλίκα από το Ice Road Truckers. Αυτό όπως είναι λογικό εμποδίζει εσένα που είσαι πίσω τους να τους προσπεράσεις, γιατί περίπτωση να σε αντιληφθούν δεν υπάρχει. Πολλές φορές είναι σε τέτοια νιρβάνα που όταν καταλάβουν ότι είσαι δίπλα τους αντιδρούν λες και είδαν το κοριτσάκι από το The Ring.

Τους βρίσκεις: Σε πεζοδρόμια με πολύ κόσμο, στο μετρό, στο αστικό και οπουδήποτε έχει φασαρία και συνωστισμό.
>Αντιμετώπιση: Μπορείς απλά να περιμένεις να σου δοθεί η ευκαιρία να βγάλεις φλας και να προσπεράσεις, ωστόσο πάντα υπάρχει και η λύση ανάγκης, η οποία εδώ είναι να τραβήξεις τα ακουστικά και να φωνάξεις δυνατά ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΓΑΜΩ ΤΟ ΦΕΛΕΚΙ ΜΟΥ; 99 στις 100 φορές θα πιάσει. Την 100η θα σε σπάσουν στο ξύλο.


O ζωόφιλος

Τελευταίους άφησα τους ζωόφιλους, που βγαίνουν βόλτα παρέα με το αγαπημένο τους κατοικίδιο, το οποίο στις περισσότερες περιπτώσεις είναι σκύλος. Ξαναλέω, στις περισσότερες. Μην παραξενευτείτε αν δείτε γάτα με λουρί.
Οι συγκεκριμένοι λοιπόν κυκλοφορούν συνοδεύοντας το συμπαθητικό τετράποδό τους, το οποίο με την παραμικρή ευκαιρία γεμίζει το δρόμο κάτουρα και σκατά λες και είναι κουραδομηχανή. Πολύ χαριτωμένο, έτσι; ΝΟΤ. Στις μέρες μας είναι πολύ συνηθισμένη κατηγορία διότι όπως και να το κάνουμε είναι style ρε παιδί μου να κυκλοφορείς τραβολογώντας κάτι σκυλιά-μινιατούρες, από αυτά που τα βλέπεις και λες "το κουράδι που έβγαλα χτες πρέπει να 'ταν μεγαλύτερο".

Τους βρίσκεις: Παντού, αλλά συνήθως σε πάρκα και γενικά όπου έχει πράσινο, το οποίο αφού φύγουν θα είναι καφέ.
Αντιμετώπιση: Μπορείς να το παίξεις cool και να του σφυρίξεις, ώστε να σε αντιληφθεί και η μαντάμ που το συνοδεύει (ή που αυτό τη συνοδεύει), να του κάνεις "τί 'ναι μωρέ; πού 'σαι μωρέ;", παρόλο που μέσα σου λες "κακό ψόφο να 'χεις, κοπρόσκυλο". Άλλη λύση δε μου ρχεται.

Κλείνοντας, πιστεύω πως κάλυψα τις πιο συνηθισμένες κατηγορίες περιπατητών του σήμερα (πως τα λέω έτσι ο ποιητής). Συνηθίστε να περπατάτε πίσω τους, συμβαίνει σε (κ)όλους.


Αυτά.

Murphy's laws

Έρχονται μέρες, όπως η σημερινή, που θέλω να βγω σε μια πλατεία και να ουρλιάξω με όλη μου την δύναμη

ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΜΕΝΑ, ΓΑΜΩ ΤΗΝ ΓΚΑΝΤΕΜΙΑ ΠΟΥ ΜΕ ΔΕΡΝΕΙ ΓΑΜΩ?

Η απάντηση; Πέντε.

Τις τελευταίες δυο εβδομάδες, έχω αρχίσει να σκέφτομαι σοβαρά πως κάποιος εκεί πάνω δεν έχει τι να κάνει και με βασανίζει. Σε τόσο τραγική κατάσταση έχω φτάσει. Άλλοι το λένε Θεό, άλλοι το λένε μοίρα, άλλοι το λένε ζώδια, άλλοι το λένε γκαντεμιά, άλλοι το λένε Παναθηναϊκό, όπως και να το λένε τέλος πάντων ΜΟΥ ΤΗ ΔΙΝΕΙ. ΝΑΙ, ΚΑΙ ΑΥΤΟ! Μου τη δίνει που εδώ και δέκα μέρες πάνε όλα ΣΤΡΑΒΑ.

Τι διάολο ρε πούστη μου, σκατά έφαγα;

Στην αρχή σκέφτηκα "οκ, think positive, σε όλους συμβαίνουν". Αμ δε! Γιατί πάνω που κάνεις το λάθος να πάρεις λίγο θάρρος και να νομίσεις πως τα πράματα διορθώθηκαν, ξυπνάς το άλλο πρωί και είναι ακόμα χειρότερα! Ακυρώθηκαν τα πλάνα σου; Οκ δεν πειράζει, αύριο και μεθαύριο θα έχει κατάληψη. Τι; Χάνεις εργαστήρια και πρέπει να τα αναπληρώσεις όποτε να 'ναι; Σιγά ρε, αύριο θα σου χαλάσει το κινητό. Τι πως θα παίρνεις τηλέφωνο τώρα; Ξεχνάς πως αύριο θα σου χαλάσει ο ΚΑΙΝΟΥΡΙΟΣ υπολογιστής; Γι αυτό τον πλήρωσες εξάλλου, για να χαλάσει. Με γειά τώρα. Έλα μωρέ, πώς κάνεις έτσι που σου κόπηκε το Internet? Δυο βδομάδες το χεις, ακόμη να το χαρείς; Έλα, μην στεναχωριέσαι, μπορείς να πας και στη σχολή να δεις ότι κόπηκες ΚΑΙ στο τρίτο μάθημα που έδωσες, δεν είναι μόνο στο site της σχολής. Α, όσο για την αλλεργία..... έλα βρες κάτι δεν μου 'ρχεται τώρα.

Και μην ακούσω καμια χαζοδικιολογία του στυλ "έλα, υπάρχουν και χειρότερα". Είναι σαν να έχω aids και να μου λες "έλα ρε μλκ, δεν είσαι ανάπηρος, όλα οκ! :D".

Όποιος και να είναι αυτός ο μέρφι, να ξέρει ότι τον μισώ. Και αυτόν, και τον νόμο του.

Μένει να δω τι άλλο θα πάει στραβά. Ουγκ.

Kitchen party

Αφηρημένη τέχνη στην κουζίνα μου.

Μου πήρε να τελειώσω αυτό το έργο 4 ημέρες. Όποιος ενδιαφέρεται να το αποκτήσει, ας μου στείλει mail.

Μου τη δίνει

Μου τη δίνουν οι ψεύτες.
Μου τη δίνουν τα ψέμματα.
Μου τη δίνουν οι υποκριτές.
Μου τη δίνουν οι δήθεν.
Μου τη δίνουν οι trendy.
Μου τη δίνουν οι ηλίθιες γκόμενες που γουστάρουν τους trendy.
Mου τη δίνουν οι μουνόδουλοι. Σας μισώ ρε. Αν δεν είσασταν τόσο τρυφεροί δεν θα σας ήξερε ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας σας.
Μου τη δίνουν οι ποζεράδες.
Μου τη δίνουν οι emo.
Moυ τη δίνουν οι κάγκουρες.
Μου τη δίνουν οι φλώροι που ντύνονται στην τρίχα, φοράνε 250ml ζελέ στο κεφάλι και κοιτάνε με στυλάκι έναν φωτογραφικό φακό για να βάλουν τη φάτσα τους στο facebook και να τρέχουν οι ηλίθιες γκόμενες να τους σχολιάζουν.
Μου τη δίνουν οι τύποι που πηγαίνουν γυμναστήριο και παίρνουν κρεατίνες για να γίνουν τούμπανοι και να τρέχουν και πάλι οι ηλίθιες γκόμενες από πίσω τους. Ίσα ρε σούπερμαν.
Μου τη δίνουν οι τυχάρπαστοι "dj". Ξέρω και γω να πατάω το next.
Μου τη δίνει η υπεροψία.
Μου τη δίνει ο εγωισμός.
Μου τη δίνει που για να φτάσεις ψηλά πρέπει να δίνεις κώλο.
Μου τη δίνει το να σε θυμούνται μόνο στα δύσκολα.
Μου τη δίνει η αχαριστία.
Μου τη δίνουν οι γκόμενες που πετάνε βυζιά και κώλο έξω για να τις προσέξεις.
Μου τη δίνουν οι γκόμενες που το παίζουν ντροπαλές και μυξοπαρθένες αλλά κανονικά είναι ΠΟΥΤΑΝΕΣ.
Μου τη δίνουν οι ψεύτικες υποσχέσεις.
Μου τη δίνουν οι φλώροι που ξυρίζουν τα πόδια ή τα βυζιά τους επειδή πήγαιναν μπάλα ή κολυμβητήριο στα 10 τους.
Μου τη δίνουν οι μπαογκτζήδες. Ουγκ.
Mου τη δίνουν τα κομματόσκυλα.
Μου τη δίνει το facebook.
Μου τη δίνει η τρέλα με το facebook. Τον υπολογιστή δεν ξέρεις να τον ανοίγεις, στο facebook ξέρεις να μπαίνεις όμως, ΑΜΟΙΒΑΔΑ.
Μου τη δίνει που αναρωτιέσαι γιατί έχω facebook αφού μου τη δίνει. Έτσι γουστάρω.
Μου τη δίνει που δεν έφτιαξα εγώ το facebook. Θα χα πλουτίσει τώρα.
Μου τη δίνουν οι άσχετοι που με κάνουν add. Σε ξέρω ρε ζώο; Ένα link είσαι και εσύ.
Μου τη δίνουν τα 3405693512958713 group που υπάρχουν στο facebook. Με τρώει η μύτη μου. Ας το κάνω γκρουπ.
Μου τη δίνει που βάζεις personal message ώστε να σε προσέξουν και να σου μιλήσουν και ώστε να πεις κάτι που δεν μπορείς να πεις στα ίσα.
Μου τη δίνει η ανωνυμία του internet.
Μου τη δίνει που πλέον σε γνωριμίες με κοπέλες σου ζητάνε το msn σου ή αν έχεις facebook, και όχι το τηλέφωνό σου.
Μου τη δίνει η e-μόστρα. Γιατί δεν πας να μιλήσεις live στον άλλον ρε στόκο; Ε?
Μου τη δίνουν οι ηλίθιοι που προσπαθούν να πιάσουν γκόμενα από το internet.
Μου τη δίνει που σου τη δίνει που μου τη δίνουν τόσα πράματα. Όχι, δεν έχω περίοδο.

Γιατί;

Δεν μπορώ να διαβάσω ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ;



ΜΟΥ ΛΙΕΤΕ?